نهال‌کاری 7000 هکتاری جهادی ها با دست خالی در خوزستان

پس از رفع مرحله به مرحله بحران، مسئله سوء مدیریت در خصوص رسیدگی به وضعیت زیست محیطی استان خوزستان مطرح شد.به منظور اجرای گام های پیشگیرانه در مقابله با خیزش گسترده ریزگردها کارگروهی در پدافند زیستی سپاه ایجاد شد. خروجی این جلسات و نشست ها ایجاد قرارگاهی برای مقابله با بیابان زدایی در استان خوزستان بود. فازهای مطالعاتی به سرعت طی شدند و نوبت به مرحله اجرای وعده‌ها برای پیشگیری از بحران رسید. اینجا بود که پای جهادگران گمنام سازندگی به میدان محرومیت‌زدایی رسید و کاری کرد کارستان. سرهنگ پاسدار یونس زبیدی فرمانده قرارگاه بیابان‌زدایی در استان خوزستان در گفتگویی که با او داشتیم آمارهایی از تلاش این جهادگران را ارائه داد و گفت با وجود تلاش های این بسیجیان و همچنین همکاری بومیان منطقه دیگر نیازی به بکارگیری بخش خصوصی نداریم.

***چه ضرورت هایی سبب ایجاد قرارگاهی ویژه برای مقابله با گسترش اقلیم بیابانی در استان خوزستان شده است؟

همان‌طور که می‌دانید گسترش بیابان‌ها همواره به عنوان تهدیدی جدی برای آب و خاک و بحث کشاورزی و به طور عمده زیست انسانی مطرح بوده است. در اواخر سال 95 با وقوع خیزش گسترده ریزگردها و ایجاد بحران‌هایی که باعث قطع شدن آب و برق و متعاقب آن تعطیلی اداره ها و مدارس استان خوزستان شد جلسات اضطراری برای مدیریت این بحران از سوی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شکل گرفت. نتیجه این نشست ها تشکیل قرارگاهی برای مقابله با تکرار این بحران و همچنین رفع ریشه‌ای عوامل سبب‌ساز این چالش زیست محیطی در اکوسیستم این منطقه بود. به همین منظور پس از رفع ابتدایی بحران‌هایی نظیر قطعی آب و برق بلافاصله اقدام برای مطالعه در خصوص راهکارهای رفع بحران و همچنین طراحی فازهای عملیاتی آن در قالب اهداف بلند مدت قرارگاه بیابان‌زدایی آغاز شد.این قرارگاه به نام شهدای مدافع حرم مزین شد و از همان ابتدا حضور بسیجیان جهادگری که بی چشمداشت در آن تلاش کردند سرعت خوبی به تحقق طرح های آن بخشید.

یعنی با حضور جهادگران و کمک‌های سپاه استان‌های دیگر فعالیت‌های این قرارگاه مشابه به یک رزمایش ملی پیش رفت؟

بله، در این مسیر با توجه ویژه مقام معظم رهبری و دستوراتی که در خصوص مقابله و پیشگیری از وقوع مجدد این بحران مطرح کردند این تلاش‌ها فرا استانی و فرا بخشی شد. به طوری که سپاه استان‌های خراسان شمالی، همدان، ایلام،کرمانشاه، مرکزی، یزد، لرستان، چهارمحال بختیاری و اصفهان به کمک سپاه استان خوزستان آمدند و گروه‌های جهادی متعددی به این منطقه اعزام شد. حضور این جوان‌ها که انگیزه‌ای جز کمک‌رسانی و محرومیت‌زدایی نداشتند باعث تسریع در روند اتمام فاز اول این طرح شد.

طبق آمار منتشرشده از سوی پدافند زیستی سپاه اتمام مرحله ابتدایی این طرح در فروردین ماه سال 96 به ثبت رسیده است. آیا مراحل بعدی که نیازمند تلاش بیشتری در راستای نگهداری از خروجی این تلاش‌ها بود نیز به همین سرعت ادامه پیدا کرد؟

ببینید در همان مرحله نخست هم چالش ها و موانعی وجود داشت که به مراحل دیگر هم تسری پیدا کرد، اما با تلاش مخلصانه بسیجیان این موانع نیز از سر راه برداشته شد. نخستین کارگاه این قرارگاه در تاریخ 17 اسفند سال 1395 تجهیز شد. تنها یک هفته بعد بود که گروه‌های جهادی در منطقه هدف شروع به عملیات نهال‌کاری در فاز اول کردند. پایان این عملیات با سرعت قابل توجهی به ثبت رسید. به طوری که مسئولان سپاه در استان خوزستان اتمام این فاز را در تاریخ 31 فروردین سال 1396اعلام کردند. طبق توافق‌های انجام گرفته و همچنین با تکیه بر مطالعات و تحقیقاتی که در زمینه اکوسیستم منطقه وجود داشت شروع به کار بیولوژیک در پهنه‌ای به وسعت 7 هزار هکتار کردیم. ابتدا گمان می‌رفت که این کار مقطعی باشد و کاری از پیش نرود اما به لطف و عنایت خداوند و همچنین تعامل بین دستگاه‌های اجرایی مراحل دیگر کار نیز با سرعت قابل قبولی پیش ر فت.

خیلی از کارشناسان هنر قرارگاه بیابان زدایی در استان خوزستان را تعامل بین مسئولان و کشاورزان بومی منطقه می‌دانند. چه پروسه‌ای طی شد که این مردم خودشان پای کاشت نهال در اطراف اراضی شان آمدند؟

ابتدا به هیچ عنوان قبول نمی‌کردند که ما می‌خواهیم در زمینی به مساحت 7 هزار هکتار نهال کاری کنیم. خب این زمین‌ها درست زمین‌های کشاورزی آنها را احاطه کرده بود. مالکیت بخش عمده‌ای از همین اراضی هم به نام همین بومیان بود. تصورشان این بود که منابع طبیعی می‌خواهد با نهال کاری زمین ها را از آن خود کند. جلسات متعددی برگزار شد. طبق آماری که ما در دست داریم در بازه زمانی اجرای فاز ابتدایی عملیات بیابان زدایی بسیج سازندگی 260 جلسه با مردم و معتمدان بومی منطقه برای جلب رضایت و همکاری جهت کاشت نهال در اراضی 4 هزار هکتاری اطراف زمین‌های کشاورزی برگزار شده است. بعد از این که اعتماد این عزیزان به این پروژه جلب شد استقبال بومیان منطقه از اجرای آن به گونه‌ای بود که خود نیز دست به کار شدند و چند کار جهادی در زمینه نهال کاری و آبیاری نیز به مدد آن ها به اتمام رسید.

در این نشست ها بود که مسئله و چالش اصلی مردم دهستان مشرحات به گوش مسئولان رسید. اقدامات لازم برای آب‌رسانی به این دهستان انجام شد و وضعیت زمین‌های کشاورزی بهبود نسبی پیدا کرد. طبق آمار متولیان قرارگاه شهدای مدافع حرم بیش از هزار جهادگر بسیجی نیز در طرح محرومیت‌زدایی روستاهای بخش غیزانیه شرکت کردند. خروجی این همکاری اتمام 20 پروژه جهادی در این منطقه بوده است.

همکاری با بومیان این منطقه در ادامه فازهای عملیاتی طرح بلند مدت بیابان زدایی ادامه خواهد داشت؟

همین حالا هم این پروژه با بکارگیری بومیان منطقه پیش می‌رود. ما تمام تلاش خود را بکار گرفتیم تا از بخش خصوصی کمتری مدد را بطلبیم. یعنی اصل را بر این گذاشتیم که برای جوانان این خطه که بیکار هستند و درآمدی ندارند اشتغال‌زایی کنیم. یکی از اصلی ترین کارهایی که بعد از اتمام فاز اول باید تحقق می‌یافت نگهداری و آبیاری از نهال‌هایی بود که در زمین‌هایی وسیع کاشته شده بود. خب اقلیم اینجا بسیار خشک و بیابانی است. همین حالا هم تکرار زیادی در اراضی اتفاق افتاده است. یعنی بعد از مدتی به دلیل شرایط اقلیمی این نهال‌ها در برخی اراضی خشک شدند و ما اقدام به کاشت دوباره نهال کردیم. اکنون تعداد زیادی از جوان‌های بومی منطقه از این راه ارتزاق می‌کنند. برخی از آن‌ها رانندگی خودروهای آبیاری را به عهده دارند و تعداد دیگر در بین این نهال ها شلنگ کشی و آبیاری می‌کنند و به این ترتیب همکاری و تعامل با این عزیزان برای بهبود شرایطی زیستی منطقه به طور دائم ادامه دارد.